انواع عیوب انکساری
برای آنکه بتوانید اشیاء را واضح ببینید، امواج نورانی و تصویر اجسام باید پس از عبور از قرنیه و عدسی روی شبکیه متمرکز شوند. تصاویری که روی شبکیه تشکیل می گردند توسط عصب بینایی به مغز ارسال شده و به این ترتیب دیده می شوند.
عیوب انکساری زمانی رخ می دهند که چشم امواج نورانی را به طور مناسب و دقیق متمرکز نکند، بنابراین تصویر کاملا روی شبکیه متمرکز نمی شود. ودرنتیجه تصویری که دیده می شود تارخواهدبود.
اگر چه عیوب انکساری جزئی از اختلالات چشمی می باشند، ولی بیماری محسوب نمی شوند.
انواع عیوب انکساری
نزدیک بینی یا میوپی
در این اختلال ،به دلیل طولانی تربودن قطرقدامی – خلفی کره چشم و یا افزایش انحنای قرنیه ، تصویر اشیاء ،جلوی پرده شبکیه تشکیل می شود. و شما در مشاهده اشیا دور دچار مشکل می شوید. این اختلال که اغلب ارثی می باشد.
معمولا در سنین 8 تا 12 سالگی تشخیص داده می شود. دردوران بلوغ با افزایش رشد، شدت آن افزایش میابد. و در سنین 20 تا 40 سالگی تقریبا ثابت می ماند.
خطر مهم در این اختلال، بخصوص در نزدیک بینی شدید، جداشدگی شدید در شبکیه است.
دوربینی یا هیپروپی
دراین اختلال که ناشی ازکوتاه بودن قطرقدامی –خلفی کره چشم یاکاهش انحنای قرنیه می باشد.تصویراشیادرپشت شبکیه تشکیل می شود.فردهم اشیانزدیک وهم اشیا دور راتارمی بیند.اماتاری دید نزدیک شدیدترازتاری دیددوراست.این اختلال که مانندنزدیک بینی اغلب ارثی می باشدباافزایش سن وکاهش قدرت تطابق عدسی ،تشدیدمی شود.
پیرچشمی
در سنین جوانی ، عدسی چشم بسیار انعطاف پذیر بوده، قطر آن برای اشیا دور و نزدیک براحتی تغییرمی کند.
بعد از سن 40 سالگی عدسی سفت ترمی شود. و قابلیت تطابق خود را از دست می دهد، در نتیجه فرد دیگر براحتی قادر به مطالعه و انجام کارها از نزدیک نیست این حالت پیرچشمی نامیده می شود.که در غیاب سایر بیماریهای ک حالت طبیعی تلقی می شود. ولی ممکن است همراه با سایر اختلالات از قبیل نزدیک بینی، دوربینی و یا آستیگماتیسم باشد.
آستیگمایسم
آستیگماتیسم اختلال بسیار شایعی است. و اکثر افراد درجاتی از این اختلال دارند.
آستیگماتیسم شدید در اغلب موادارثی است. قرنیه طبیعی صاف وگرد است. و انحنای آن در تمام محورها یکسان است.
آستیگماتیسم معمولا زمانی اتفاق می افتد. که سطح قرنیه دارای انحنای غیرقرینه باشد.
در این حالت به دلیل انکسارغیرقرینه باشد. دراین حالت به دلیل انکسار غیرقرینه امواج نورانی در قسمتهای مختلف قرنیه به جای حالت کروی شبیه توپ بیس بال می باشد که این حالت باعث می شود تا تصویر اشیا در دونقطه جداگانه بر روی شبکیه تشکیل می شود.